Najważniejsze z nich to przygotowanie dokumentacji, czy żwir niezbędny do instalacji. Ceny tych usług różnią się od siebie w zależności od cennika ich wykonawców. Jednak można śmiało oszacować, że koszty sporządzenia dokumentacji to maksymalnie kilkaset złotych. Zakup żwiru nie powinien przekraczać kilkuset złotych.
Zakup przydomowej oczyszczalni ścieków to uzasadniona inwestycja realizowana w celu odprowadzenia nieczystości bytowych z obiektów mieszkalnych usytuowanych na terenach nieskanalizowanych. Szacuje się, że poniesiony nakład finansowy na kupno tego rodzaju urządzenia, średnio zwraca się po 2 latach użytkowania. Praktycznie, można również przyjąć, że po zakupie przydomowej oczyszczalni, użytkownik nie musi się obawiać podwyżek rachunków związanych z jej utrzymaniem, aczkolwiek nie możemy pominąć faktu, że oczyszczalnia generuje jakieś koszty (wywiezienia osadu i zużycia prądu). Ale na tle codziennych wydatków związanych z prowadzeniem domu, te akurat są niewielkie. Dodatkowo przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią w pełni zautomatyzowane systemy i nie wymagają stałej opieki. Należy tylko pamiętać, że z perspektywy czasu, aby oczyszczalnia mogła służyć bezawaryjnie przez wiele lat, należy ją właściwie wybudować i eksploatować. Każdy chce mieć pewność, że wybrał najlepszą oczyszczalnię na rynku Obecnie sektor budownictwa w Polsce działa dość prężnie. W związku z tym potrzeby rynku na realizację przydomowych systemów oczyszczania ścieków również są duże. Rynek zasypuje ofertami urządzeń, umożliwiając ich zakup w sieciach hurtowni instalacyjnych oraz typowych marketach budowlanych. Asortyment jest naprawdę spory, a każdy chce mieć pewność, że wybrał najlepszą oczyszczalnię na rynku! Podstawowe kryterium wyboru jest podyktowane warunkami glebowymi oraz wielkością działki i jak przy każdym zakupie – ceną. Cenę buduje szereg czynników materiał zbiornika, proces technologiczny wytwarzania zbiornika, technologia oczyszczania, kraj pochodzenia. Cena ostateczna przedsięwzięcia zostaje jeszcze podniesiona o koszt montażu, chyba, że zdecydujemy się na samodzielne wykonanie i bez użycia koparki. Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków jest działaniem proekologicznym, stąd niejednokrotnie projekt inwestycyjny bywa współfinansowany, np. przez Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub dotowany na zasadzie kredytu preferencyjnego przez Bank Ochrony Środowiska działający w porozumieniu z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jakość przydomowych oczyszczalni Przydomowe oczyszczalnie ścieków oferowane na rynku polskim projektowane są z uwzględnieniem restrykcyjnych wymogów obowiązujących w całej Unii Europejskiej. Produkty charakteryzuje wysoka efektywność i długa żywotność, która odzwierciedlona jest w raportach z badań przeprowadzonych w laboratoriach notyfikowanych lub akredytowanych na zgodność z normą zharmonizowaną EN 12566-3+A2 z oznakowaniem CE w zakresie sprawności oczyszczania, wodoszczelności, stabilności oraz wytrzymałości. Ochrona środowiska naturalnego, a w szczególności ochrona zasobów wodnych, również wymaga efektywnych rozwiązań. Aby ścieki po oczyszczeniu z przydomowej oczyszczalni ścieków móc wprowadzić do wód lub do ziemi, musi być zapewniony oczekiwany efekt ekologiczny redukcji stężeń zanieczyszczeń na odpływie w odniesieniu do rozporządzenia ministra środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego. Najlepsza oczyszczalnia została wybrana i nie działa właściwie. Dlaczego? Montaż – to pierwszy podstawowy czynnik mogący wpłynąć nieprzyjaźnie na zachowanie w każdej branży, również z zakresu instalacji, doświadczona i sprawdzona firma instalatorska jest na wagę złota. Nawet gdy wykonawca sprawdzi się już na jednej lub kilku budowach, zawsze przyjdzie taki montaż, który „będzie nieudany”. Być może rutyna, być może pośpiech z budowy na budowę sprawia, że w konsekwencji instalacje wykonywane są niestarannie i niezgodnie z zaleceniami producentów POŚ. Niestety nie wszystkie instalacje mogą zostać przeprowadzone w identyczny sposób z uzasadnionych technicznych powodów. W przypadku zastrzeżeń zawsze istnieje możliwość naprawy, ale nie w sytuacji, gdy firma instalatorska nagle znika z rynku… Eksploatacja jest kolejnym czynnikiem powodującym nieprawidłowości w kwestia nie zależy już od osób trzecich. O prawidłowe użytkowanie POŚ użytkownik musi zadbać sam! Poniżej skupimy się na opisie kilku przykładowych problemów związanych z POŚ. Będzie to podpowiedź w pigułce dla już istniejących inwestycji i wszystkich nowo budowanych, jak chronić POŚ przed nieprzyjaznymi wpływami. 1. Z POŚ przedostają się nieprzyjemne zapachy 1 Nieprawidłowo wykonana wentylacja wysoka 2 Nieprawidłowa wysokość systemu niskiej wentylacji odbiornika ścieków oczyszczonych Umiejscowienie POŚ na działce przeprowadzane jest w oparciu o rozporządzenie ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Oczyszczalnię przydomową można zbudować w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację instalacji kanalizacyjnej z rury PCV o przekroju co najmniej ø110 mm powinno być szczelne i wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed zakłóceniem ciągu, co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien. Niedopuszczalne jest zastosowanie przewodów mniejszych niż ø110 mm oraz zamienników w postaci zaworów lokalizacja wywiewek od okien uzasadniona jest tym, aby zapachy wydobywające się z kanalizacji, nie wnikały do celu zapewnienia prawidłowej cyrkulacji powietrza, a tym samym, aby oczyszczalnia działała efektywnie, niezbędne jest doprowadzenie świeżego powietrza również do odbiornika ścieków oczyszczonych (studnia chłonna, drenaż) poprzez system niskiej wentylacji. Na studzience zamykająco-napowietrzającej w przypadku studni chłonnej lub na każdym końcu ciągu drenażowego, instalowany jest kominek nawiewny PCV ø110 mm z daszkiem, wyprowadzony na wysokość ok. 0,5 m nad powierzchnię terenu. Brak wywiewki kanalizacyjnej na połaci dachowej lub niskiej dla odbiornika, podejście kanalizacyjne wykonane ze zbyt małą średnicą przewodu, tj. poniżej ø110 mm, montaż zaworu napowietrzającego zamiast wywiewki, powodują, że powietrze atmosferyczne niezbędne dla zapewnienia równowagi pracy całego systemu kanalizacyjnego w budynku, pobierane jest przez syfon. Wyssanie wody z syfonu daje w konsekwencji efekt nieprzyjemnego zapachu, czasem wręcz odoru i uwalniania się niebezpiecznych gazów typu siarkowodór. Ścieki w POŚ zaczynają gnić i w taki oto sposób mamy niesłuszne podejrzenie, że oczyszczalnia przydomowa nie działa. 2. Po zakończonym montażu POŚ studzienki rewizyjne przechyliły się do siebie, zbiornik osiadł lub został uszkodzony 3 Obszar wykopu niezabezpieczony przed przenoszeniem obciążenia przez pojazdy 4 Niezachowana zalecana głębokość posadowienia – przechylone kominy rewizyjne POŚ Przed przystąpieniem do instalacji POŚ na działce należy sprawdzić zarówno przydatność strukturalną gruntu, jak również poziom wód gruntowych. Rozpoznawanie i ocena przydatności gruntu były już tematem poruszanym w IR 8/ jednak w skrócie do zasadniczej kwestii starannego wykonania montażu oczyszczalni. Producenci przydomowych urządzeń do oczyszczania ścieków podają odpowiedni instruktaż, ale zazwyczaj odnoszą się do korzystnych warunków gruntowych dla posadowienia zbiornika/-ów, a w przypadku warunków innych niż opisane, należy podjąć szczególne rozwiązania lub skorzystać z wiedzy i pomocy ulega wątpliwości, że montaż POŚ powinien być przeprowadzony przez instalatorów z doświadczeniem, którzy posiadają niezbędne zaplecze techniczne i odpowiedni sprzęt. Obszar wykopu należy odpowiednio oznakować i zabezpieczyć przed przenoszeniem obciążenia spowodowanego przez pojazdy prace związane z instalacją każdego systemu POŚ wymagają przygotowania takiej wielkości wykopu, aby był nie tylko dopasowany do wielkości zbiornika, ale dodatkowo stworzył dostatecznie dużo przestrzeni do prac montażowych wokół zbiornika. Podłoże ziemne pod wykop powinno być poziome i równe oraz powinno mieć odpowiednią nośność. W przypadku wytrzymałego gruntu wystarczy ułożyć podbudowę ze żwiru (maks. uziarnienie 8/16), w przeciwnym razie z betonu lub piasku stabilizowanego (wymieszanego na sucho z cementem) oraz wyrównać do żądanej wysokości w zależności od warunków gruntowych (grubość podwaliny od 0,10 m do 0,30 m).Zbiornik/ki ostrożnie umieszcza się w wykopie budowlanym za pomocą odpowiednich urządzeń i poziomuje we właściwym położeniu. Wypełnianie wykopu następuje warstwami na przemian z napełnianiem oczyszczalni wodą (warstwy ca. po 300 mm). Proces jednoczesnego obsypywania zbiorników i napełniania wodą, równoważy siły naporu, które wywierają negatywny wpływ na strukturę zbiorników. Odpowiedni materiał zasypowy np. żwir okrągły o maks. uziarnieniu 8/16 lub piasek stabilizowany cementem, wymaga mocnego utwardzenia ręcznym ubijakiem. Na koniec przykrywa się zbiorniki gruntem, umożliwiając jednocześnie dostęp do oczyszczalni. W tym celu studzienki zabezpieczone deklami należy wynieść ponad powierzchnię ca. 100 mm. Włazy są widoczne i zarazem stanowi to zabezpieczenie przed wnikaniem wód opadowych do oczyszczalni. Nie dopuszcza się, aby pokrywy studzienek znajdowały się poniżej poziomu terenu. Ze względów wytrzymałościowych należy przestrzegać wytycznych producenta dot. maks. głębokości posadowienia, która zapewniona jest przez odpowiednią ilość i wysokość dostarczonych wraz z oczyszczalnią studzienek. Oznacza to, że nie zezwala się na dokonywanie samodzielnych zmian w wyposażeniu systemu, w tym nie zezwala się na zamianę lub dokładanie własnych studzienek, tym bardziej o większych wysokościach niż przewiduje dno wykopu, dokładne wypełnienie wszystkich zagłębień konstrukcji zbiornika wraz z mocnym ubiciem warstw, tak by w zasypce nie było żadnych pustych przestrzeni oraz dopuszczalna warstwa ziemi przykrywająca zbiornik/ki, są naprawdę bardzo istotne. Konsekwencją niezastosowania się do powyższych zasad jest utrata stabilności oczyszczalni w wykopie, w najlepszym wypadku ujawniona obniżeniem się powierzchni terenu i przechyleniem studzienek rewizyjnych. Niestety tak przeprowadzona instalacja nie zostanie pozytywnie odebrana przez inwestora, który ostatecznie zgłosi reklamację do producenta oczyszczalni. Oczyszczalnię należy wykopać i posadowić wg ustalonych wskazówek montażowych. 3. Po niedługim czasie od rozruchu POŚ, na działce pojawiły się ścieki 5 Wypełnienie wykopu gruntem nieprzepuszczalnym – uszkodzenie rury kanalizacyjnej lub/-i uszkodzenie zbiornika Tu będzie o ciężkim gruncie, jakim jest materiał wypełniający wykop musi łatwo się utwardzać i przepuszczać wodę. Nie może zawierać elementów o ostrych krawędziach. Najbardziej odpowiednie są mieszaniny piasku i żwiru. Glina oraz gleby wiążące nie stanowią właściwego wypełniania. Dlaczego? Często przytaczane przeze mnie porównanie o ciężarze, czyli 1 m3 (1000 dm3) suchego piasku, dla którego średnia gęstość wynosi 1,4-1,65 kg/dm3, waży ~1400 kg (1,4 tony) najlepiej obrazuje, że glina (skała osadowa) jest wielokrotnie cięższa i nie nadaje się na kruszywo zamykające wykop. Glina szybko nabiera wilgoci, a po zamarznięciu ma właściwości wypychające i tego gruntu jest na tyle niebezpieczna, że doprowadza do mechanicznych uszkodzeń – pęknięć, wgnieceń przewodów dopływowych PCV oraz samego zbiornika/-ów oczyszczalni. Proces zniszczenia jest w tym przypadku nieodwracalny, należy wymienić uszkodzone elementy na nowe i ponownie przeprowadzić montaż z zastosowaniem odpowiedniej kategorii gruntu. 4. W POŚ gromadzą się duże ilości piany W pierwszym okresie eksploatacji, określanym jako czas rozruchu technologicznego, który trwa ca. 1 miesiąc, na powierzchni cieczy w oczyszczalni może pojawić się piana. Takie zjawisko jest jednak normalne i powszechnie występujące. 6 Zjawisko piany w POŚ Za przyczynę powstawania piany w tym okresie literatura fachowa podaje niską koncentrację osadu czynnego wyhodowanego ze ścieków dopływających, zbyt intensywne odprowadzenie nadmiernego osadu powodujące przeciążenie komory osadnika wstępnego, niskie lub wysokie pH ścieków, obecność metali ciężkich lub innych związków. Wraz ze wzrostem ilości kłaczków osadu czynnego, o ile jakość i ilość ścieku surowego doprowadzonego do oczyszczalni jest zgodna z zaleceniami, obserwuje się poprawę składu oczyszczonych ścieków, a przede wszystkim ustępuje zjawisko pienienia. Awarie w eksploatacji powstają niestety najczęściej z powodu nieprzestrzegania podstawowych zasad funkcjonowania oczyszczalni i jej procesów biologicznego oczyszczania. Mianowicie w pierwszym miesiącu użytkowania oczyszczalni, należy ograniczać ilość środków chemii gospodarstwa domowego, ponieważ zawierają związki zmieniające odczyn ścieków i degradują możliwość wzrostu „zdrowego” osadu czynnego. Proszę mieć również na uwadze, że podczas całej eksploatacji oczyszczalni, zatem nie tylko w początkowej fazie uruchomienia, do kanalizacji z POŚ nie wolno odprowadzać ścieków deszczowych, produktów ropopochodnych, zużytych olejów, rozpuszczalników, farb oraz produktów nieulegających biologicznej biodegradacji. Jeśli taka sytuacja ma miejsce, należy ją bezwzględnie wyeliminować. Zdjęcia z archiwum firmy Roth oraz własne autora
Przydomowa oczyszczalnia ścieków jest miejscem, gdzie ścieki bytowe są odprowadzane do gruntu lub wód powierzchniowych pod postacią wody. Zawsze jednak w urządzeniu gromadzi się część ścieków, która nie została do końca rozłożona. Ważne jest wówczas, aby na tym etapie opróżnić oczyszczalnię. Dzięki temu możliwe jest
W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania części społeczeństwa przeprowadzką poza duże aglomeracje miejskie. Wpływa to na rosnącą popularność budownictwa na terenach podmiejskich oraz wiejskich. Niejednokrotnie tereny niezurbanizowane nie posiadają kanalizacji sanitarnej. W takiej sytuacji inwestor ma do wyboru dwa rozwiązania: szambo lub przydomową oczyszczalnię ścieków. Duże koszty eksploatacji szamba wynikające z konieczności częstego opróżniania zbiornika, sprawiają, że coraz więcej inwestorów zainteresowanych jest montażem przydomowej oczyszczalni. Zanim podejmiemy decyzję o budowie własnej oczyszczalni należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach. Poniżej przedstawiono aspekty prawne budowy przydomowej oczyszczalni oczyszczalnia – czy wszędzie możliwa jest budowa? Rozporządzenia o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, mówi że gdy dany budynek ma możliwość przyłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej, inwestor jest zobligowany to uczynić. Wyjątek stanowią sytuacje gdy: koszt przyłączenia się do kanalizacji sanitarnej jest znacznie wyższy od budowy własnej oczyszczalni, otrzymano negatywne stanowisko przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego lub kanalizacja musi przebiegać przez sąsiednie działki i nie otrzymaliśmy zgody ich właściciela. Kolejny dokument z którym należy zapoznać się to miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, lub gdy go nie ma decyzja o warunkach zabudowy. Niejednokrotnie miejscowy plan zakazuje budowy przydomowej oczyszczalni. Jeżeli w najbliższym czasie planowana jest budowa kanalizacji sanitarnej, miejscowy plan jako rozwiązanie tymczasowe może przewidywać budowę szamba. Zgłoszenie czy pozwolenia na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków? Zgodnie z prawem budowlanym montaż oczyszczalni ścieków nie wymaga pozwolenia na budowę, jeżeli jej przepustowość nie przekracza 7,5 m3 na dobę. Budowę oczyszczalni należy zgłosić właściwemu starostwu powiatowemu. Jest to tak zwana zgoda „milcząca”. Od chwili złożenia wniosku z kompletem dokumentów, musi upłynąć okres 21 dni. Jeżeli w tym czasie nie otrzymamy żadnej informacji ze starostwa powiatowego, równoważne jest to ze zgodą na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków. Zgoda jest ważna przez okres dwóch lat. Jeżeli w tym czasie nie zamontujemy oczyszczalni, należy ponownie zgłosić chęć budowy. Przydomowa oczyszczalnia ścieków a odległości od obiektów Wielkość działki i konieczność zachowania wymaganych odległości od obiektów niejednokrotnie warunkuje możliwość budowy przydomowej oczyszczalni. Rozporządzanie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa obowiązujące odległości przydomowej oczyszczalni od obiektów. Właściwa lokalizacja oczyszczalni na działce wymaga zachowania poniższych odległości: - minimum 15 metrów odległości oczyszczalni od studni wody pitne oraz 30 metrów między studnią a systemem odprowadzenia oczyszczonych ścieków, - 2 metry pomiędzy krawędzią pokrywy oczyszczalni a granicą działki sąsiedniej, chodnikiem lub drogą, - 5 m od budynku jeżeli nie posiada wyprowadzenia odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach.
151,22 zł x 50 rat. raty. sprawdź. Produkt: PRZYDOMOWA OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW 5000L 8-10 OSÓB. 5799,00 zł z dostawą. dodaj do koszyka. Firma. Przydomowa Oczyszczalnia Ścieków 4000L Szambo Ekologiczne 5-10os. Drenaż 36.
Przydomowe oczyszczalnie ścieków – jak to działa? Biologiczna przydomowa oczyszczalnia ścieków EKO-BIO składa się z 5 komór. Pierwsza i druga komora to komory denitryfikacji czyli zachodzi tutaj reakcja chemiczna, która ma na celu redukcje azotanów – następuje tutaj oczyszczanie wstępne. Oddzielane są tłuszcze, ciała stale i osady, odbywa się także oczyszczanie beztlenowe, czyli pozbywamy się złych bakterii, które do przeżycia nie potrzebują tlenu. Oczyszczalnia ścieków Trzecia komora Następny etap oczyszczania odbywa się w komorze nitryfikacji. W tej części zachodzi proces oczyszczania tlenowego, wskutek czego, nasze dobre mikroorganizmy – mali rycerze, rozkładają resztę zanieczyszczeń. Namnażany jest tu również osad czynny w postaci pływających kłaczków, które pomagają naszym rycerzom oczyszczać ścieki. Czwarta i piąta komora: Kolejnym etapem jest komora osadu wtórnego, gdzie na dnie osiadają pozostałości z procesu oczyszczania tlenowego. Teraz bardzo ważną rolę odgrywa pompa mamutowa, która przenosi osad z powrotem do komory pierwszej, aby został ponownie oczyszczony. W tym procesie pomagają również rurowe dyfuzory, które dostarczają powietrze za pomocą pompy membranowej Do ostatniej komory trafia woda pozostała po procesie oczyszczania, skąd jest już odprowadzona metodą przelewową do gruntu lub wód płynących. Cała przydomowa oczyszczalnia ścieków wykonana jest z żywicy poliestrowej i włókna szklanego, to połączenie jest dużo cieńsze i bardziej wytrzymałe od polietylenu stosowanego w innych zbiornikach tego typu. Przydomowa oczyszczalnia ścieków - projekt Poprawne działanie domowej oczyszczalni ścieków to dopiero połowa sukcesu. Drugą częścią jest dobór odpowiedniego odprowadzenia oczyszczonego ścieku. To dzięki temu odprowadzeniu, nie mamy konieczności wyboru z przydomowej oczyszczalni ścieków tak często jak z szamba szczelnego (wybieramy raz na 9 miesięcy i tylko część osadu). Na jego wybór wpływają takie czynniki jak poziom wód gruntowych czy sam rodzaj gruntu. Zawsze przed zamówieniem przydomowej oczyszczalni ścieków nasi pracownicy przeprowadzają darmową i niezobowiązującą wizję lokalną w celu oceny gruntu. Po takiej wizji dowiadujemy się, czy na naszej działce da się zamontować taką oczyszczalnię ścieków, jakie rozwiązanie będzie najbardziej korzystne. W ten sposób oszczędzamy klientowi dodatkowych, nieprzewidzianych sytuacji, które mogą generować dodatkowe koszty. Montaż tego typu przydomowej oczyszczalni ścieków to inwestycja, która w pierwszych latach się zwraca i w kolejnych generuje oszczędności. Posiadając oczyszczalnię ścieków, zamawiamy raz na 9 miesięcy wóz asenizacyjny. Dodatkowo otrzymujemy oczyszczoną wodę, którą możemy wykorzystać do podlewania roślin, dzięki temu oszczędzamy na rachunkach. Raz na 2 tygodnie uzupełniamy niedobory naszych dobrych mikroorganizmów w przydomowej oczyszczalni ścieków, aplikując jedną tabletkę do muszli klozetowej. Po montażu naszej oczyszczalni ścieków zapewniamy opiekę gwarancyjną i pogwarancyjną. Wszyscy nasi klienci mogą zawsze liczyć na pomoc i wsparcie techniczne ze strony firmy. Projekty naszych ekologicznych, biologicznych przydomowych oczyszczalni ścieków powstawały przy pomocy specjalistów z Politechniki Łódzkiej. Aby nasze oczyszczalnie ścieków spełniały oczekiwania najbardziej wymagających klientów, zrobiliśmy szczegółową selekcję producentów elementów stosowanych w naszych przydomowych oczyszczalniach i wybraliśmy najwybitniejszych. Jedną z takich firm jest BIBUS MENOS. Dzięki temu partnerowi mamy prawdopodobnie najlepsze na rynku pompy membranowe Serii JDK (sprawdź jak działają). Odpowiadają one za zasilanie pompy mamutowej jak i dyfuzora dotleniającego. Wybraliśmy właśnie tę serię, ponieważ cechuje się: dużą żywotnością, wysoką sprawnością, niskim poziomem hałasu i wibracji oraz posiada zintegrowane zabezpieczenie termiczne, które automatycznie wyłączy urządzenie jeśli temperatura zwojeń cewek wzroście do 130 °C, włączy gdy temperatura spadnie do 120 °C. Dla klienta bardzo przydatne jest również to, że seria JDK charakteryzuje się obniżonym zużyciem energii elektrycznej.
| ዑաстеχօ скυ щулуտаዤоփ | Уሙէпсιሚι мօфևռэдօй |
|---|
| Слаኤθ ξխփε | Мупէсоջե рօζеራθςу էλըրωгаж |
| Скоςէրያ մеγըκузεցι яскоբሥ | О ւоፋяժ даψυպ |
| Πեπθσоቿесв հоդезυ ሏዘጾւ | Мунሶслፊ ፉጲեсрοպሩζէ т |
| Несвዉλθ ጢωպуቤሓпቱ укроնуρ | Фо иկይտէξο |
| Сроսιз ւяν | Еղ աዒωሉуηիራፓ ажасте |
Biologiczna oczyszczalnia ścieków z osadem czynnym zazwyczaj posiada trzy zbiorniki: pierwszy z nich to osadnik wstępny, kolejny to zbiornik, w którym następuje oczyszczanie tlenowe, zaś trzeci pełni rolę osadnika wtórnego. W tym przypadku przydomowa oczyszczalnia wykorzystuje mikroorganizmy do rozkładu nieczystości.
Warunki odprowadzenia ścieków z planowanej budowy domu określane są w projekcie, a w przypadku istnienia sieci kanalizacyjnej inwestor zobowiązany jest do podłączenia do niej budynku. Jednak w warunkach ograniczonej infrastruktury komunalnej trzeba niekiedy zdecydować się na zamontowanie bezpływowego zbiornika na nieczystości płynne, czyli tzw. szamba i okresowe jego opróżnianie lub budowę przydomowej oczyszczalni ścieków funkcjonującej niemal bezobsługowo. Z artykułu dowiesz się: Kiedy można budować oczyszczalnię ścieków? Jakie należy spełnić warunki terenowe i gruntowe? Jakie są popularne przydomowe oczyszczalnie ścieków? Jak buduje się oczyszczalnię w systemie drenażu rozsączającego? Oczyszczalnia - kiedy można budować? O możliwości budowy przydomowej oczyszczalni ścieków decydują przede wszystkim uregulowania formalno-prawne dotyczące konkretnej nieruchomości. Lokalne władze samorządowe ustalają bowiem, w jaki sposób mają być gromadzone i odprowadzane ścieki z gospodarstw domowych na określonym terenie. Te regulacje prawne zamieszczane są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP) lub w formie uchwały samorządu gminy. Powyższe dokumenty dostępne są w urzędzie gminy i przed podjęciem decyzji o budowie oczyszczalni koniecznie trzeba się z nimi zapoznać. Jeśli oczyszczalnia będzie budowana w ramach jednego przedsięwzięcia inwestycyjnego, np. łącznie z budynkiem mieszkalnym, to w dokumentacji projektowej powinien również znaleźć się jej projekt oraz lokalizacja na planie zagospodarowania działki. W takim przypadku zgłoszenie/pozwolenie na budowę domu obejmuje również taką oczyszczalnię i niepotrzebne są inne formalności związane z jej wykonaniem. Przepisy prawa budowlanego dopuszczają budowę przydomowej oczyszczalni ścieków na podstawie zgłoszenia, jeśli dobowy przepływ nie przekracza 7,5 m3. Zgłoszenie takie należy złożyć w starostwie przynajmniej na 30 dni przed zamierzonym terminem rozpoczęcia robót i powinno zawierać co najmniej: plan lokalizacji na mapie zasadniczej działki, dokumentacje techniczną oczyszczalni wraz z certyfikatem dopuszczenia do użytku w budownictwie, oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością. Warunki terenowe i gruntowe Istotnym ograniczeniem w możliwości budowy oczyszczalni przydomowych jest również konieczność zachowania wymaganych odległości od granicy działki, budynku i ujęć wody (studni). Szczególnie trudnym do spełnienia wymogiem jest konieczność zachowania odległości 30 m między studnią własną lub sąsiada (wykorzystywaną do czerpania wody) a miejscem odprowadzenia ścieków (ciągiem drenarskim, studnią chłonną), co w przypadku małych działek w praktyce eliminuje możliwość budowy oczyszczalni chyba, że na działki doprowadzony jest wodociąg, a sąsiedzi wyrażą zgodę na taką budowę. Kolejnym uwarunkowaniem decydującym o możliwości i rodzaju planowanej oczyszczalni przydomowej są warunki wodno-gruntowe na działce, które muszą umożliwiać wchłonięcie znacznej objętości oczyszczonych ścieków i zapewnienie ich dostatecznego „doczyszczenia” przy budowie tzw. oczyszczalni gruntowych. Ocenę przydatności gruntu do budowy takiej instalacji umożliwi przeprowadzenie badań geologicznych - próbnych odwiertów umożliwiających określenie profilu gruntu i poziomu wód gruntowych. Jako optymalne dla umieszczenia oczyszczalni z drenażem rozsączającym uznaje się grunty piaszczyste (kategoria B i C) i o poziomie lustra wody poniżej 2 m. Rysunek pokazuje odległości, jakie trzeba zachować podczas budowy przydomowej oczyszczalni ścieków. Grunty o wysokiej przepuszczalności (grube piaski, żwiry) nie są odpowiednim podłożem pod dreny (niedostateczne doczyszczanie ścieków), a w przypadku gruntów o większej zwięzłości konieczne może być zwiększenie długości drenażu, kosztowna wymiana gruntu lub montaż innego rodzaju oczyszczalni. Wstępną ocenę chłonności gruntu można tez przeprowadzić samodzielnie, wykopując dołek na głębokość 60-80 cm, na którego dnie utworzymy misę średnicy ok. 30 cm i głębokości 15 cm. Do wgłębienia wlewamy wodę i gdy całkowicie zostanie wchłonięta, ponownie wypełniamy je, zaznaczając jednocześnie poziom wody, np. na wbitej tyczce. Po napełnieniu włączamy stoper, który pozwoli na określenie tempa wchłaniania - obniżenia poziomu, np. o 2 cm lub całkowitego opróżnienia wgłębienia. Orientacyjnie jako odpowiedni grunt pod oczyszczalnię uznaje się taki, w którym czas wchłaniania wyniesie 0,5-20 min (obniżenie poziomu o 2 cm) bądź 3-120 min (całkowite opróżnienie). Przygotowanie terenu pod budowę przydomowej oczyszczalni ścieków. Fot. J. Werner. Popularne przydomowe oczyszczalnie ścieków Ze względu na niskie koszty inwestycyjne i eksploatacyjne największą popularnością cieszą się oczyszczalnie z drenażem rozsączającym. Zajmuje ona jednak dość dużą powierzchnię (ok. 100 m2 dla 4-osobowej rodziny), a dreny choć schowane są w gruncie, ograniczają swobodę zagospodarowania działki - nie powinny nad nimi przebiegać podjazdy, a głęboko korzeniącą się roślinność można sadzić w odległości powyżej 3 m. Jeśli poziom wód gruntowych jest wysoki, to dreny muszą być ułożone w warstwie filtracyjnej w formie nasypu o wysokości zapewniającej odstęp przynajmniej 1,5 m między rurą drenarską a najwyższym poziomem wód gruntowych i podnoszone pompą na wyższy poziom. Najbardziej popularne są oczyszczalnie ścieków z drenażem rozsączającym. Fot. Euro Szakk. Proces oczyszczania ścieków bytowych w tego typu oczyszczalniach przebiega w kilku etapach i odbywa się w środowisku beztlenowym i tlenowym. Dodatkowo proces ten wspomaga dodawanie do nieczystości preparatów bakteryjnych, które przyspieszają ich upłynnienie i ograniczają wydzielanie się nieprzyjemnych zapachów. Ścieki z domowej instalacji kanalizacyjnej spływają grawitacyjnie do osadnika gnilnego (zbiornika), który najczęściej podzielony jest na dwie lub trzy komory. W zbiorniku tym następuje sedymentacja nieczystości - cząstki stałe opadają na dno, a także następuje beztlenowy ich rozkład gnilny, czemu towarzyszy wydzielanie się gazów i tworzenie na powierzchni kożucha. Dzięki komorom przepływające ścieki pozbawiane są osadu, co ogranicza zanieczyszczenie dalszych części instalacji i przyspiesza proces tlenowego doczyszczania w gruncie. Na małych działkach o niekorzystnym warunkach wodno-gruntowych alternatywnym rozwiązaniem będą oczyszczalnie ze złożem biologicznym lub sekwencyjne (SBR). Proces oczyszczania w tych systemach wymaga doprowadzenia energii elektrycznej koniecznej do zasilania pomp i napowietrzaczy, a zainstalowane urządzenia mechaniczne wpływają na większą ich awaryjność. Biologiczna oczyszczalnia ścieków BioFicient. Fot. Kingspan Environmental. Zajmują jednak mało miejsca, a oczyszczone ścieki można odprowadzać bezpośrednio do wód powierzchniowych (rzeki, jeziora) bądź studni chłonnej. Wysoką zdolnością oczyszczania ścieków charakteryzują się też oczyszczalnie roślinne, w których rolę złoża biologicznego pełni system korzeniowych odpowiednio dobranych roślin. W oczyszczalni roślinnej rolę złoża biologicznego pełni system korzeniowy odpowiednio dobranych roślin. Fot. L. Jampolska. W porównaniu z systemem drenażu rozsączającego zajmują ok. dwa razy mniejszą powierzchnię, ale są dość kapryśne w działaniu, zwłaszcza przy nierównomiernym dopływie ścieków. Wszystkie rodzaje oczyszczalni wymagają okresowego (przeciętnie raz do roku) usuwania osadów stałych ze zbiornika wstępnego, ewentualnie czyszczenia lub wymiany wkładów filtracyjnych, a w oczyszczalniach wyposażonych w urządzenia mechaniczne - bieżącej konserwacji. Okres eksploatacji oczyszczalni wynosi przeciętnie 15-20 lat i po tym czasie konieczna może być wymiana złóż filtracyjnych i biologicznych, przełożenie drenów rozsączających. Budowa oczyszczalni w systemie drenażu rozsączającego Elementy składowe tego typu oczyszczalni oferowane są przez producentów jako komplet dostosowany do konkretnych warunków funkcjonowania. Osadnik gnilny to szczelny podziemny zbiornik wykonany z tworzywa lub żelbetowy, wyposażony w przegrody, włazy i odpowietrzenie. Jego wielkość dobiera się do intensywności napływu ścieków/liczby mieszkańców, przyjmując dobowy spływ na poziomie 150-200 litrów/mieszkańca i czas magazynowania w osadniku przez 2-3 dni. Dla czteroosobowej rodziny będzie to zbiornik o objętości czynnej 1,8-2,4 m3, co odpowiada objętości nominalnej przynajmniej na poziomie 3 m3. Głębokość posadowienia zbiornika musi umożliwiać samoczynny spływ ścieków z instalacji domowej przy zachowaniu spadku przynajmniej 2%, zatem nie powinien być on umieszczony za daleko od budynku, gdyż wpływa to również na głębokość umieszczenia drenów. Jego odpowietrzenie najlepiej zapewnić przez pion kanalizacyjny - przestrzeń powietrzna w rurze dopływowej pozwala na wyprowadzenie gazów ponad dach domu. Na wylocie do drenów często umieszczany jest filtr siatkowy z mineralnym wkładem filtracyjnym, który zatrzymuje cząstki stałe przed przedostaniem się do drenażu, a dodatkowy zbiornik instaluje się w przypadku konieczności przetłoczenia ścieków na wyższy poziom. Studzienki rozdzielcze są elementem instalacji pozwalającym na podłączenie poszczególnych odgałęzień drenów i dozującym ilość przepływających ścieków. Najczęściej umożliwiają podłączenie 2-3 ciągów drenarskich, a odpowiednio ukształtowane dno, lokalizacja wylotów i przysłony zapewnia równomierny rozpływ. Studzienki umożliwiają tez kontrolę instalacji, np. poziomu i intensywności przepływu. Rury drenarskie są głównym elementem umożliwiającym odprowadzenie wstępnie oczyszczonych ścieków do gruntu. Wykonane są z tworzywa i najczęściej mają średnicę 100 mm, a liczne szczeliny zapewniają przenikanie wody do gruntu. Rury drenarskie. Fot. Pipelife. Optymalna głębokość umieszczenia drenów to 60 cm od poziomu gruntu, przy czym układane są niemal poziomo - woda ma infiltrować, a nie spływać w kierunku nachylenia. Przyjmuje się, że przy dobrej przepuszczalności gruntu długość drenów powinna wynosić przynajmniej 15 mb w przeliczeniu na mieszkańca, a w warunkach gorszej przepuszczalności nawet 25 mb. Pojedyncze nitki nie mogą być dłuższe niż 20 m, a odstęp miedzy równolegle ułożonymi ciągami drenarskimi powinien wynosić przynajmniej 1,5 m. Kominki wentylacyjne umieszczone na końcach wszystkich ciągów drenarskich pozwalają na swobodny przepływ ścieków, a także dotleniają je przed odprowadzeniem do gruntu. Autor: Cezary JankowskiZdjęcie otwierające: L. JampolskaZdjęcia w tekście: Euro Szakk, Kingspan Environmental, L. Jampolska, J. Werner, Pipelife
Przydomowa biologiczna oczyszczalnia ścieków z drenażem . Zastosowanie: w pobliżu działki brak rowu melioracyjnego lub cieku wodnego; grunty dobrze przepuszczalne; możliwie najniższy poziom wód gruntowych . Drenaż można poprowadzić klasycznie poprzez 2,3,4 nitki bądź na poletku rozsączającym od 15 do 25 m2.
Opis Oferta dotyczy kompletnej oczyszczalni ścieków gotowej do montażu. Zastosowanie dla domków letniskowych lub jako druga komora do przebudowy istniejącego szamba. W skład zestawu wchodzi: – zbiornik 600l jednokomorowy (mocna konstrukcja, brak konieczności obsypywania cementem z piaskiem, wystarczy sam piasek zarówno na podsypkę pod zbiornik jak i obsypkę, gwarancja producenta – 10 lat) – koszt filtracyjny plastikowy (brak konieczności wymiany materiału filtrującego) – rura drenażowa 10 metrów – 5 sztuk po 2 metry – kolanko fi 110, 90 stopni – 1 sztuka – rura pełna 2 mb – 1 sztuka – rura pełna 1 mb – 1 sztuka – kominek napowietrzający – 1 sztuka – geowłóknina o szerokości 50 cm – 10 metrów – standardowa nadstawka na oczyszczalnie 30 cm – 1 sztuka (możliwość zakupu dodatkowej 1 sztuki nadstawki o wysokości 30 cm) – instrukcja montażu wraz z atestem i dokumentami potrzebnych do zgłoszenia oczyszczalni Służymy fachową radą dotyczącą samodzielnego montażu oraz wyboru najlepszej dla Państwa oczyszczalni. Posiadamy również inne oczyszczalnie w magazynie (na innych ogłoszeniach lub proszę kontakt telefoniczny w przypadku innej konfiguracji zestawu) Transport do 200 km od Puław, (do 50 km transport GRATIS!), głównie województwo lubelskie, mazowieckie, świętokrzyskie, podkarpackie. W przypadku dalszych odległości do ustalenia telefonicznie.
Przydomowa oczyszczalnia ścieków – przepisy. Warunki, jakie muszą być spełnione podczas wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, a także kwestie dotyczące substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego opisane są w Rozporządzeniu Ministra Środowiska (Dz. U. z 2006 r.
Osadnik gnilny z drenażem rozsączającym Osadnik gnilny, zwany też komorą gnilną jest podstawowym urządzeniem w małych oczyszczalniach ścieków. Jest to zbiornik wyposażony we wlot (do którego podłączony jest przykanalik), wylot i kominy inspekcyjne. W osadniku gnilnym następuje pierwszy etap oczyszczania ścieków zwany podczyszczaniem beztlenowym, w czasie którego zachodzą procesy separacji ścieków. Frakcje osadów cięższe od wody sedymentują na dno zbiornika tworząc osad, gdzie przy udziale mikroorganizmów beztlenowych dochodzi do ich rozkładu i upłynniania, natomiast frakcje lżejsze od wody flotują ku powierzchni tworząc kożuch. Drugim etapem oczyszczania ścieków w opisywanej technologii jest rozsączanie ich do gruntu poprzez podziemne układy ponacinanych rur. Następuje tu doczyszczanie tlenowe ścieku w odpowiednich warstwach kamienia płukanego, piasku oraz gruntu rodzimego, na których rozwijają się mikroorganizmy glebowe bytujące w środowisku naturalnym. Wykorzystują one rozpuszczone w ściekach substancje do realizacji procesów życiowych. Do prawidłowego rozwoju tzw. błony biologicznej niezbędne jest zapewnienie odpowiedniego przewietrzenia układu i doprowadzenie mikroorganizmom świeżego powietrza, poprzez wentylację niską umiejscowioną na końcu drenażu. Przepływ powietrza zapewniony jest przez opisaną wcześniej wentylację wysoką wytwarzającą tzw. ciąg kominowy. Wykonanie drenażu rozsączającego powinno być indywidualnie dostosowane do lokalnych warunków wodno-gruntowych
. nci6kk53k1.pages.dev/26nci6kk53k1.pages.dev/81nci6kk53k1.pages.dev/328nci6kk53k1.pages.dev/220nci6kk53k1.pages.dev/56nci6kk53k1.pages.dev/36nci6kk53k1.pages.dev/300nci6kk53k1.pages.dev/34nci6kk53k1.pages.dev/101
przydomowa oczyszczalnia ścieków z atestem